
Σύμφωνα λοιπόν με τους κατοίκους των Μεστών, η γιορτή των Ταξιαρχών κρατούσε τέσσερεις μέρες, από τις 7 Νοεμβρίου μέχρι τις 10. Την πρώτη μέρα είχαν γλέντι στην πλατεία του χωριού. Την επόμενη μέρα το πρωί, γίνονταν οι «ονομασίες», όπου όλες οι οικογένειες οι οποίες είχαν Μιχάληδες, Άγγελους, και Γαβριήλ, στόλιζαν τα σπίτια τους και ετοίμαζαν μεζέδες (τηγανητές, στραγάλια, σαλάτες, τυρί, αμύγδαλα, κουρκουμπίνους κλπ.) για τον κόσμο που θα ερχόταν να ευχηθεί στον εορταζόμενο.
Μετά, πήγαιναν στην εκκλησία όπου έρχονταν όλα τα επίσημα πρόσωπα του νησιού για να συμμετέχουν στην λειτουργία. Αργότερα, όργανα έπαιζαν στην πλατεία και ο κόσμος μαζευόταν και το έριχναν στο γλεντοκόπι για άλλη μια φορά. Την τρίτη μέρα της γιορτής, το πρωί κάνανε πάλι τις «ονομασίες» κυρίως σε όσες οικογένειες δεν είχαν προλάβει να ευχηθούν την προηγούμενη μέρα. Μετά έρχονταν από τον Κάμπο κόσμος και οργάνωναν αυτοί την γιορτή και τον χορό. Την τελευταία μέρα το πρωί όταν τελείωνε το γλέντι, έκαναν τις «πατουνάδες» σύμφωνα με τις οποίες, ο κόσμος συνοδευόμενος από όργανα γύριζαν το χωριό και λέγανε μαντινάδες για τους εορταζόμενους. Και έτσι τελείωνε η γιορτή των Ταξιαρχών.
Τώρα πια, η γιορτή κρατάει μία μέρα και τα έθιμα που γίνονταν τότε έχουν με το χρόνο ξεχαστεί. Γίνεται απλά μια λειτουργία και ένα γλέντι το οποίο είναι μόνο βραδινό.
Αγγελική Φλώρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου