Ένα αδέσποτο στον Κήπο της Χίου

Το πρωί της Μ.Τρίτης , περίμενα την παρέα μου για να πάμε για καφέ, που είχαμε κανονίσει από την προηγούμενη μέρα. «Κολλημένος» στην οθόνη του κινητού μου, δίχως να δίνω προσοχή σε ό,τι συνέβαινε γύρω μου, σηκώνω το βλέμμα μου προς την κατεύθυνση που άκουσα μια γυναικεία φωνή:
«Δίκο σου είναι το σκυλάκι;».
Όντως υπήρχε ένα σκυλάκι δίπλα μου. Της απάντησα ξαφνιασμένη :
«Όχι δεν είναι δικό μου».
Τότε άφησε την μπλε σακούλα, που κρατούσε, στο έδαφος, και άφησε 5 χούφτες σκυλοτροφής. Καθώς απομακρυνόταν, ανάμεικτα συναισθήματα με κατέκλεισαν: χαρά για το ότι υπάρχουν ακόμα κάποιοι που ξεχωρίζουν και κάνουν ότι καλύτερο μπορούν δίχως να περιμένουν επιβράβευση, αλλά και απογοήτευση επειδή αυτοί οι άνθρωποι είναι τόσο λίγοι…
Με αυτό τον τρόπο, ελπίζω να ευαισθητοποιηθούν οι νέοι και εκείνη η κοπέλα να γίνει παράδειγμα προς μίμηση, για μικρούς και μεγάλους!


Συντάκτες :
Μπέλλας Κυριάκος
Καξηρή Μαρία